Hitte

Liepen we twee weken geleden allemaal te klagen dat het zo frisjes was.. Nu loopt het zweet in straaltjes langs het lichaam. Het is echt heel erg warm, de Gambiaanse winter is definitief voorbij!
Als ik van school naar huis loop zie ik eruit alsof ik de marathon in een record heb gelopen. Maar ach ook dit went wel weer. De toeristen zijn er in ieder geval erg blij mee. Wat betreft de hotels, die hebben het erg druk. Als ik over het strand loop liggen alle zonbedjes afgeladen vol. Dit heeft vast te maken met het feit dat Egypte zo goed als dicht zit.
Afgelopen week ging knetterhard voorbij, maar eigenlijk zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Ik kan vol trots zeggen ook zonder reader red ik me prima, behalve mijn laptop, telefoon en wat muziek heb ik eigenlijk geen elektronica meer in gebruik. En om eerlijk te zijn bevalt dat wel prima, niet dat nou straks de tv uit huis moet.. Maar hier mis ik het gewoon niet.
Vorig weekend was de petrol op, dat komt veel vaker voor hoor.. Maar dit keer duurde het wel aardig lang. Afgelopen woensdag was er weer een beetje verkrijgbaar en vanaf donderdag zag je weer volop auto’s rijden. Dit had tot gevolg dat er vanaf zaterdag steeds meer auto’s zonder kwamen te zitten, meer dan eens zag ik auto’s die geduwd moesten worden en de kinderen van Second Home konden twee dagen niet naar school. Ja ook dat is Gambia. Afgelopen maandag hadden wij een soort vrijgezellenavond op de compound. Dinsdag ging mijn buurvrouw Sandra namelijk trouwen, maandagavond werd Babu weggestuurd want aan deze Nederlandse gewoonte heeft Sandra lekker vast gehouden. Met Sandra, mijn andere buuf Marja en Marloes organiseerden wij onze eigen vrouwenavond. Lekker een drankje, hapje eten en een hoognodige heerlijke pedicure door Marja. Een geslaagde avond kan ik wel zeggen. Dinsdagmiddag op naar Kanifing voor de bruiloft, het vinden van transport ging nog niet zo makkelijk maar uiteindelijk waren wij nog voor het kersverse bruidspaar op de locatie. Het was zo gruwelijk heet dat ik zo ongeveer van mijn plastic stoel afgleed, maar ik ga natuurlijk niet klagen. In Nederland is het 10 graden toch? De band die speelde op de bruiloft was, laten we zeggen erg bijzonder. Maar daar had Sandra mij al voor gewaarschuwd, het was een Madinka band en stiekem waren de meeste blanken blij toen ze stopten met spelen. Haha maarja dat is Afrika, de muzieksmaak hier is gewoon anders dan bij ons. Zo doen ze bijvoorbeeld door bijna alle nummers van die gamegeluiden, ik vind het vreselijk.. Om half 9 was ik weer thuis, doodop! Ik heb nog snel even voor Sandra een teil water klaargezet voor haar voeten, tijdens de bruiloft riep ze namelijk al aan een voetenbad toe te zijn.
Toen ik woensdag op school binnen kwam lopen, liep Maimouna in haar pyjama… De reden, om 4 uur was ze uit bed gehaald voor een bevalling. Toen ik binnenkwam was er net een kerngezonde tweeling ter wereld gekomen. Samen met Maimouna en Antonia heb ik de kinderen schoongemaakt en de moeder bijgestaan, jaja ik weet het ik was te laat.. De volgende keer willen ze mij ook uit bed halen, nouja prima ze hebben mijn nummer ;) Antonia heeft de vader van de jongetjes gebeld, die is er namelijk vandoor gegaan toen hij hoorde dat zijn vriendin zwanger was. Antonia haar woede uitbarsting heeft niet geholpen, want na twee uur was er nog steeds geen vader op komen dagen. De moeder heeft nu twee gezonde jongetjes op de wereld gezet, maar heeft geen verblijfplaats en geld om voor ze te zorgen. Ja vreugde en verdriet staan heel dicht bij elkaar en als ik hier te lang over na zou denken word ik gek, want dit komt hier zovaak voor. De hele ochtend heeft de moeder vol verwondering naar haar zoontjes gekeken, zij dacht namelijk dat ze één baby krijgen zou, en tegelijkertijd sprak de hopeloosheid uit haar ogen. Woensdagmiddag is de moeder uiteindelijk vertrokken met een vriendin waar ze tijdelijk kan wonen. Ik zal haar vast nog wel weer zien, want Antonia wil dat ze terugkomt om te vertellen hoe ze haar situatie gaat ‘oplossen’.
Donderdagmorgen heb ik Sandra haar familie een rondleiding gegeven op school, daarna gingen zij op dagtour. Marja en ik zouden de BBQ van die avond voorbereiden, dus vol goede moed stapten wij om half 1 in de auto… Ja die deed het dus niet meer, gelukkig liepen er een heleboel help grage Afrikanen en voor we het wisten konden we weer op pad. Na twee supermarkten, de groentemarkt en de bakkerij waren wij klaar met onze klus. Maar ons avontuur was nog niet afgelopen.. Terwijl ik naar de auto terugloop met twee grote zakken brood, grijpt een kerel mijn pols beet. Aan zijn ogen kon ik zien dat hij niet goed was, drie keer vragen mij los te laten hielp helaas niet. Die zelfverdedigingcursus die ik ooit heb gevolgd bleek nu niet voor niets, ik draaide mijn pols los en dacht heel handig in de auto te springen. Helaas bedacht deze bijzondere man dat hij wel op de achterkant van de auto kon springen. Marja heeft namelijk een kleine jeep met reservewiel achterop, daar kon meneer prima op plaatsnemen vond hij. Natuurlijk wilde hij er niet meer vanaf en ongeveer 20 Gambianen stonden toe te kijken hoe hij vanaf de auto zat te schreeuwen en onzin uitkraamde. Uiteindelijk is Marja met hoge snelheid naar het politiebureau gescheurd, meneer was namelijk bezig om de achterkant van de jeep open te ritsen. Dit maakte ons wel een beetje bang, want wij wilden hem toch niet graag op de achterbank hebben. Uiteindelijk heeft de politie hem opgepakt en zaten Marja en ik met een flinke adrenalinekick op het bureau. Mijn handen trilden erover en ik denk dat ik een nieuw persoonlijk record had kunnen hardlopen. Na dit hachelijke avontuur snel naar huis om keukenprinses te spelen. Om 5 uur was de hele groep terug en kon de BBQ aan. Ik heb ervan genoten, had ik zomaar even een soort nieuwe familie in Gambia haha. Toen om 8 uur iedereen terug was richting hotel, zat ik uitgeteld op mijn stoeltje. ’s Nachts werd ik wakker, buikpijn.. ’s Morgens dacht ik wel naar school te kunnen, maar dat wilde dus niet. Ik zal de details besparen, maar erg lekker voelde ik me niet. Ik heb vrijdag dus in mijn bedje doorgebracht. Zaterdag heb ik doei gezegd tegen Marja en Sandra haar familie, want die zouden ’s middags terug vliegen. Zelf ben ik in Banjul geweest om even wat spiksplinternieuwe spijkerbroeken aan te schaffen voor een zacht prijsje. Terug thuisgekomen stond er een hele tas met allemaal lekkere/leuke dingen voor mij klaar, van Marja en Sandra haar familie. Het leek wel sinterklaas, heerlijk! Zondag was het weer lekker relax/nietsdoedag. Deze week staat er nog een BBQ op de planning en Chicken tandoori :D