De winter is voorbij
Door: Aletta
Blijf op de hoogte en volg Aletta
03 Maart 2014 | Gambia, Kololi
Hijgen, puffen en zweten. Waarom moest ik ook alweer zo nodig naar Afrika? Met mijn hyperactieve kenmerken hou ik in de zon liggen misschien 5 minuten vol, dat kan de reden dus niet zijn. Wilde dieren spotten gaat ook wat moeilijk in Gambia, behalve dan bergen apen en zo nu en dan een krokodil die je aaien kunt. Genoeg onzin, ik wilde naar Afrika en ik heb de tijd van mijn leven! Maar soms is het toch wel heel erg warm. Ik raak er alweer aan gewend om met klotsende oksels over straat te gaan. Met deze warmte snap ik best dat een groot deel van de Gambiaanse bevolking de gehele dag onder een boom hangt. Ja ook in Gambia is de winter voorbij, was het de afgelopen maanden regelmatig zo fris dat ik mijn jas aan moest. Nu denk ik weer waarom heb ik eigenlijk een jas bij mij? Zo nu genoeg geklaag. Ik zit lekker in ongeveer 36 graden en ik zou voor geen goud met jullie willen ruilen, dat je het even weet. Ik weet niet wat het is, maar de kinderen hier vind ik zo geweldig. Ondanks dat de meesten nog nauwelijks Engels spreken heb ik het gevoel dat ze echt blij zijn dat Marloes en ik er zijn. In de pauzes worden we volgestopt met biscuits, chips en stukjes brood en zodra het even kan komen ze langs voor een dikke knuffel. Inmiddels ken ik de woorden ‘fop me’ ofzoiets, ‘til me op’. Jaja als ik thuis kom heb ik vast enorme armspieren van al dat optillen en omhoog gooien. In dit land is het normaal om kinderen te slaan wanneer ze niet luisteren, gelukkig heb ik dat nog niet vaak gezien. Op school bedenken ze veelal andere manieren om kinderen te straffen. Vanmorgen heb ik kennis gemaakt met de monkeydans. Kruis je handen voor je gezicht, pak je oren en maak daarbij diepe kniebuigingen. Een heel actieve en effectieve straf. Wat ook helpt, leg een schaar op de grond voor de kinderen en zeg dat wanneer ze daar overheen lopen, hun oren eraan gaan. Nog nooit heb ik 5 kinderen met enorme ogen naar een schaar zien kijken. En stil dat ze waren, misschien moet ik dit soort dreigementen maar goed onthouden ;) Afgelopen week hebben Marloes en ik twee dagen de kleinste kinderen les gegeven, alle vervelende kinderen mochten wij naar Marie sturen. Zo gebeurde het dat Mussa, de kleinste uk van de school bij Marie in de klas belande. Daar hebben ze hem in de prullenbak gezet, zo kon hij geen kant op en moest hij zich wel gedragen. De tweede dag dat wij lesgaven en Mussa weer liep te terroriseren, zette hij het al op een krijsen wanneer we alleen de naam Marie zeiden. Kortom wij vermaken ons wel, met zo nu en dan een klein beetje leedvermaak. Vrijdag vonden wij een boek met een praatpop erin, Marloes zou even gaan voorlezen. Ze steekt haar hand in de pop en vanaf dat moment is de klas een complete chaos. Allemaal waren ze stiekem hartstikke bang en tegelijkertijd wilden ze niets liever dan de pop aanraken. Uiteindelijk zaten alle kinderen netjes om Marloes heen, maar waar was Mussa? Onze kleine terrorist had zichzelf verstopt onder de tafel, de bangerik! Maar hij was niet de enige, de andere dondersteen van de klas was net zo bang. Beiden zaten ze op veilige afstand bij mij op schoot, stiekem door hun vingers heen kijkend. De vrijdagmiddag hebben Marloes en ik slapend doorgebracht…
Vanmiddag heb ik Manuel naar het vliegveld gebracht, het was een weekje met veel wandelen. Ik heb gewoon gewerkt, maar ’s middags ben ik vaak mee oppad gegaan. Zo zijn we dinsdagmiddag naar de krokodillenpoel in Bakau gelopen en woensdagmiddag zijn we wezen zwemmen met de kinderen van Second Home. Daarover wil ik ook nog wel even mijn frustraties kwijt. Al drie jaar lang zwemmen en spelen de kinderen van Second Home op dezelfde plaats. Vlakbij een toeristen beach bar. Zo ook deze week, Bakary was samen met Ebrima aan het voetballen. Daarbij trapte Bakary per ongeluk de bal tegen iemands hoofd aan. Marloes en ik hebben het niet gezien, maar de vriendin van deze Nederlandse toeriste kwam niet al te vrolijk naar ons toe. 1. Bakary moest sorry zeggen, dit vond ik wel een moeilijk verzoek want Bakary zijn Engels gaat niet verder dan Chicken, no en I luf youh. 2. De kinderen mogen daar niet spelen, want er zit een toeristenbar. Dus mevrouw u vind dat toeristen meer recht hebben op het strand dan Gambiaanse kinderen? 3. In Nederland wordt ook niet met een bal op het strand gespeeld. Goh, naar welk strand gaat u dan? Tot ons vermaak begon nog geen vijf minuten later een groepje Nederlandse jongens met een tennisbal over te gooien. En ik kan jullie vertellen dat ging niet voorzichtig, je kunt je wel voorstellen hoe vermakelijk dit was voor Marloes, Manuel en mij. Als je jezelf boven de lokale bevolking plaatst ben je NIET goed bezig en als je het niet met mij eens bent ga ik graag de discussie aan
Donderdag en vrijdag is Manuel naar Georgetown geweest. Zaterdag wilden wij de markten bezoeken, maarja cleaning day.. Dat werd dus wachten tot 13.00, want voor die tijd moet iedereen schoonmaken en is auto rijden verboden. Om 13.05 zaten we in de taxi en om 20.30 waren we weer thuis, een geslaagde middag! Zondag nog even langs Tanje gegaan en daarna lekker op het strand gelegen. En ja nu is het alweer maandag.. De laatste periode van mijn verblijf is nu toch echt aangebroken, de tijd die gaat gruwelijk hard!
Vanmiddag heb ik Manuel naar het vliegveld gebracht, het was een weekje met veel wandelen. Ik heb gewoon gewerkt, maar ’s middags ben ik vaak mee oppad gegaan. Zo zijn we dinsdagmiddag naar de krokodillenpoel in Bakau gelopen en woensdagmiddag zijn we wezen zwemmen met de kinderen van Second Home. Daarover wil ik ook nog wel even mijn frustraties kwijt. Al drie jaar lang zwemmen en spelen de kinderen van Second Home op dezelfde plaats. Vlakbij een toeristen beach bar. Zo ook deze week, Bakary was samen met Ebrima aan het voetballen. Daarbij trapte Bakary per ongeluk de bal tegen iemands hoofd aan. Marloes en ik hebben het niet gezien, maar de vriendin van deze Nederlandse toeriste kwam niet al te vrolijk naar ons toe. 1. Bakary moest sorry zeggen, dit vond ik wel een moeilijk verzoek want Bakary zijn Engels gaat niet verder dan Chicken, no en I luf youh. 2. De kinderen mogen daar niet spelen, want er zit een toeristenbar. Dus mevrouw u vind dat toeristen meer recht hebben op het strand dan Gambiaanse kinderen? 3. In Nederland wordt ook niet met een bal op het strand gespeeld. Goh, naar welk strand gaat u dan? Tot ons vermaak begon nog geen vijf minuten later een groepje Nederlandse jongens met een tennisbal over te gooien. En ik kan jullie vertellen dat ging niet voorzichtig, je kunt je wel voorstellen hoe vermakelijk dit was voor Marloes, Manuel en mij. Als je jezelf boven de lokale bevolking plaatst ben je NIET goed bezig en als je het niet met mij eens bent ga ik graag de discussie aan
Donderdag en vrijdag is Manuel naar Georgetown geweest. Zaterdag wilden wij de markten bezoeken, maarja cleaning day.. Dat werd dus wachten tot 13.00, want voor die tijd moet iedereen schoonmaken en is auto rijden verboden. Om 13.05 zaten we in de taxi en om 20.30 waren we weer thuis, een geslaagde middag! Zondag nog even langs Tanje gegaan en daarna lekker op het strand gelegen. En ja nu is het alweer maandag.. De laatste periode van mijn verblijf is nu toch echt aangebroken, de tijd die gaat gruwelijk hard!
-
03 Maart 2014 - 18:59
Willemijn:
Aletta weer een leuk verhaal!! En jeetje als ik dit lees krijg ik het echt ff moeilijk... Ik mis alles zo!!
Geef de kids maar allemaal een knuffel en de groetjes aan iedereen op school en ook anty in de kliniek!!
Geniet nog maar effe, en stuur maar wat warmte naar Nederland!! -
03 Maart 2014 - 19:02
Ineke:
Nu weer warm,dan weer koud.....en ondertussen de hele winter hier overgeslagen...niet dat wij veel winter gehad hebben maar toch....
Ja meissie,Manuel weer weg en nog 5 weken en dan kom ik alweer en dan is t echt bijna afgelopen...time flies.....
We zien er naar uit en aan de andere kant...we weten hoe erg je het daar naar je zin hebt....dus zullen 2 vreemde weken gaan worden,voor mij toch vakantie maar voor jou afscheid nemen....
Nou gelukkig duurt het nog even!!!
xxx mams -
03 Maart 2014 - 19:33
Miranda:
Heerlijk stuk weer! Dat arme jochie in de prullenbak, stiekem heel grappig hihi!
Alleen alles begint me te kriebelen bij de reactie van die toerist... -
03 Maart 2014 - 21:56
Didy En Jan.:
Hoi topper.
Had je nog tijd om een stuk te schrijven? We dachten dat je nog onder de douche zou staan om je spieren los te krijgen van het vele wandelen!
Maar genieten doen we zeker weer van je verhaal. Het doet ons zo goed om te lezen dat je het op school zo naar de zin hebt, je vermaakt je er prima maar dat hebben we 5 weken lang met eigen ogen kunnen zien. Dan ook het samenwerken met Marloes, een lust om naar te kijken.
Iedereen is daar weg van je, vooral onze vriend Bakary ( Didy haar tweede man!!!) Hij mag zo graag met jou ouwe........! En daar geniet je van en ja je moet het nu alleen met hem doen want Jan is er niet meer!
Wij beginnen weer wat te wennen hier, maar missen toch wel het leven in Gambia. De mensen, de warmte enz.
Zoals we ook al in onze mail schreven blijf genieten en stoor je niet aan mensen ( toeristen) die niets van Gambia begrijpen.
Big Hug of Didy en Jan. -
06 Maart 2014 - 19:49
Yvonne:
Hoi Aletta,
Het blijft leuk om je verslagen te lezen.
En dat knulletje in de prullenmand, misschien ook iets voor hier.
De tijd, ervaring en belevenissen die je daar hebt, zal je altijd bijblijven.
Geniet er nog van!
Knuffel,
Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
